Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

metas Pachyni lustrare V

  • 1 meta

    mēta, ae f.
    1) конус или пирамида (collis in modum metae fastigatus L; cupressus metas imitata O)
    m. lactis или lactans M — головка сыра, сыр
    2) копна, стог ( fenum exstruere in metas Col)
    3) мета, начальный и конечный (призовой) столбы (старт и финиш) на ристалищах ( которые семикратно огибались участниками состязаний)
    stringere metas interiore rotā погов. O — вплотную коснуться внутренними колёсами меты, т. е. не допускать отклонений от заданной цели
    ad metas haerēre C — задеть меты, т. е. потерпеть неудачу
    4) точка, которую следует объехать ( metas Pachyni lustrare V); поворотный пункт ( solis L)
    5) цель, конечный пункт, предел (properare ad metam O; m. vitae O или mortis V; nullas recipere metas Cld)
    fatalis meta Pt — последняя черта, край могилы
    meta sudans Senметаобразный (т. е. конической формы) фонтан

    Латинско-русский словарь > meta

  • 2 meta

    meta, ae, f. [st2]1 [-] cône, pyramide. [st2]2 [-] borne (en forme de cône ou de pyramide et autour de laquelle on tournait dans le cirque). [st2]3 [-] but, limite, fin, terme, extrémité.    - ipse collis est in modum metae fastigatus, Liv. 37: la colline elle-même s'élève en forme de cône.    - in metas foenum exstruere, Col. 2: mettre le foin en meules.    - meta molendaria ou meta molendinaria, Dig.: meule du moulin.    - fama... haesit ad metas, Cic. Cael. 31: la réputation... s'est heurtée à la borne (= elle a été endommagée).    - jamque fere mediam caeli Nox humida metam contigerat, Virg. En. 5: et déjà la Nuit humide avait presque atteint la borne médiane du ciel (= et déjà il était presque minuit).    - metas lustrare Pachyni, Virg. En. 3: doubler le promontoire de Pachynum.    - properare ad metam, Ov.: courir vers le but.    - ad duas metas dirigere, Varr.: viser deux buts à la fois.    - sol ex aequo metâ distabat utrâque, Ov. M. 3, 145: le soleil était à égale distance des deux extrémités de sa course. (= à midi).    - ad metas aevi pervenire, Virg. En. 10: parvenir au terme de la vie.    - detur inoffenso vitae tibi tangere metam, Ov. Tr. 1, 9: puisses-tu parvenir sans encombre au terme de ta vie.
    * * *
    meta, ae, f. [st2]1 [-] cône, pyramide. [st2]2 [-] borne (en forme de cône ou de pyramide et autour de laquelle on tournait dans le cirque). [st2]3 [-] but, limite, fin, terme, extrémité.    - ipse collis est in modum metae fastigatus, Liv. 37: la colline elle-même s'élève en forme de cône.    - in metas foenum exstruere, Col. 2: mettre le foin en meules.    - meta molendaria ou meta molendinaria, Dig.: meule du moulin.    - fama... haesit ad metas, Cic. Cael. 31: la réputation... s'est heurtée à la borne (= elle a été endommagée).    - jamque fere mediam caeli Nox humida metam contigerat, Virg. En. 5: et déjà la Nuit humide avait presque atteint la borne médiane du ciel (= et déjà il était presque minuit).    - metas lustrare Pachyni, Virg. En. 3: doubler le promontoire de Pachynum.    - properare ad metam, Ov.: courir vers le but.    - ad duas metas dirigere, Varr.: viser deux buts à la fois.    - sol ex aequo metâ distabat utrâque, Ov. M. 3, 145: le soleil était à égale distance des deux extrémités de sa course. (= à midi).    - ad metas aevi pervenire, Virg. En. 10: parvenir au terme de la vie.    - detur inoffenso vitae tibi tangere metam, Ov. Tr. 1, 9: puisses-tu parvenir sans encombre au terme de ta vie.
    * * *
        Meta, metae. Plin. Un but large par le bas, et poinctu par en hault, en forme de pyramide.
    \
        Meta foeni. Plin. Un monceau de foin tendant en aguisant, qu'on fait és champs apres qu'il est sec, Un mulon de foin.
    \
        Meta. Virgil. Le bout et la fin de quelque chose que ce soit, L'extremité, Borne, Limite, Mete.
    \
        Meta lactis. Mart. Un fourmage faict de la facon d'un pain de succre.

    Dictionarium latinogallicum > meta

  • 3 meta

    mēta, ae, f. [root ma-, measure, whence Gr. metron; Lat. manus, mane, etc. (q. v.), properly, that which marks a measured space, hence], any mark at a boundary or limit, esp.,
    I.
    The conical columns set in the ground at each end of the Roman Circus, the goal, turning-post:

    metaque fervidis Evitata rotis,

    Hor. C. 1, 1, 5:

    aut prius infecto deposcit praemia cursu Septima quam metam triverit ante rota,

    Prop. 3, 20, 25; cf.:

    et modo lora dabo, modo verbere terga notabo, Nunc stringam metas interiore rotā,

    Ov. Am. 3, 2, 11; Suet. Caes. 39:

    petra in metae maxime modum erecta est, cujus ima spatiosiora sunt, altiora in artius coëunt, summa in acutum cacumen exsurgunt,

    i. e. in the shape of a cone, Curt. 8, 39, 6; cf. III. 3. infra).—
    II.
    Any goal or winning-post, the mark, goal, in any contest of speed:

    optatam cursu contingere metam, of a footrace,

    Hor. A. P. 412:

    metam tenere, in a boatrace,

    Verg. A. 5, 159.—
    2.
    Trop. (because of the danger to drivers of striking the goal, and breaking their oars), a critical point, place of danger:

    fama adulescentis paulum haesit ad metas, notitiā novā mulieris,

    broke down, failed, at the critical point, Cic. Cael. 31.—
    III.
    Transf., an end, period, extremity, boundary, limit:

    longarum haec meta viarum,

    Verg. A. 3, 714:

    ad metas aevi pervenire,

    id. ib. 10, 472:

    metam tangere vitae,

    Ov. Tr. 1, 9, 1:

    ad metam properare,

    id. A. A. 2, 727:

    ultima,

    id. Am. 3, 15, 2:

    hic tibi mortis erant metae,

    Verg. A. 12, 546:

    ad quas metas naturae sit perveniendum usu,

    i. e. extremes, Varr. L. L. 8, 16, 31:

    quando illa (luna) incurrat in umbram terrae, quae est meta noctis, eam obscurari necesse est,

    the limit, measure of night, Cic. Div. 2, 6, 17 (but v. 3. below, fin. and the passage there cited from Pliny): sol ex aequo metā distabat utrāque, equally far from both ends of his course, i. e. at noon, Ov. M. 3, 145:

    intercalariis mensibus interponendis ita dispensavit (Numa), ut vices uno anno ad metam eandem solis unde orsi essent... dies congruerent,

    Liv. 1, 19, 6 Weissenb. ad loc.:

    metae Marsicae, = fines Marsorum,

    Mart. Cap. 4, § 331 Kapp:

    pares horarum metas, tam antemeridialium quam postremarum, manifestant,

    id. 6, § 600.—
    2.
    A turning-point in one's course:

    praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni,

    to sail around the promontory of Pachynus, Verg. A. 3, 429.—
    3.
    Of any thing resembling in shape the meta of the Circus; any thing of a conical or pyramidal form, a cone, pyramid (class.);

    of a conical hill: ipse collis est in modum metae, in acutum cacumen a fundo satis lato fastigatus,

    Liv. 37, 27:

    buxus in metas emittitur,

    into cones, Plin. 16, 16, 28, § 70:

    in metas foenum exstruere,

    in ricks, haycocks, Col. 2, 18, 2:

    lactantes,

    conical cheeses, Mart. 1, 44, 7:

    lactis,

    id. 3, 58, 35:

    meta sudans,

    a conical stone on a fountain, dripping with water, Sen. Ep. 56, 4: meta molendaria, or molendinaria, that part of the upper millstone which projects downward and grinds the corn (the upper part is the catillus, q. v.); = Gr. onos aletês, Dig. 33, 7, 18, § 5:

    metas molendinarias rotare,

    Amm. 17, 4, 15:

    si minor materia quam lux, metae existere effigiem,

    i. e. if the solid body be smaller than the light, its shadow will be conical, Plin. 2, 11, 8, § 51 (cf. the context).

    Lewis & Short latin dictionary > meta

  • 4 meta

    mēta, ae, f. (zu altind. mēthí-h, mēthī, Pfeiler, Pfosten), jede kegel- oder pyramidenförmige Figur, I) im allg.: collis in modum metae in acutum cacumen fastigatus, Liv.: petra in metae modum erecta, Curt.: umbra terrae est meta noctis, Cic.: poet., m. lactis, m. lactans, Käse, Mart. – II) insbes.: A) der Schober, Heuschober, fenum exstruere in metas, Colum.: metas (feni) accendere, Plin. – B) meta molendaria od. molendinaria, der unten wie ein stumpfer Kegel zulaufende untere Teil des oberen Mühlsteins, der das Getreide zermalmte, der Läufer, griech. ονος ἀλέτης (Ggstz. catillus, w. s.), Paul. dig. 33, 7, 18. § 5: metas molendinarias rotare, Amm. 17, 4, 15. – C) prägn., die Spitzsäule am oberen u. unteren Ende des röm. Zirkus, um die die Wettfahrenden siebenmal herumfahren mußten, sublatae metae (worunter zugleich auch die Mauer in dem mittleren Platze des Zirkus [spina] zu verstehen), Suet. Caes. 39, 3: dah. bildl., interiorem metam curru terere, nicht ausschweifen, geradezu gehen, Ov.: in flexu aetatis haesit ad metas, wurde er unglücklich, Cic. – Weil diese Spitzsäule der Ort des Umlenkens, zugleich aber auch das Ziel war, dah. übtr.: a) der Ort, wo man umlenkt, metas lustrare Pachyni, das Vorgebirge P. umfahren, Verg.: ad metam eandem solis etc., Liv. – b) das Ziel, Ende, die Grenze, mortis, Verg.: aevi, Verg.: ultima, Ov.: metamque tenebant, Verg.: properare ad metam, Ov.: vitae metam tangere, bestimmte Lebensjahre, Ov.: terrarum invisere metas, Sil.: ad quas metas naturae sit perveniendum usu, Varro LL. 8, 31: ad duas metas dirigere, auf zwei Ziele gleichs. hinlenken (= zweierlei im Auge haben), Varro r. r. 1, 4, 1 u. 1, 18, 1. – sol ex aequo metā distabat utrāque, es war Mittag, Ov.: nox mediam caeli metam contigerat, es war Mitternacht, Verg. – D) Meta sudans, ein der Meta im Zirkus ähnlicher Springbrunnen vor dem Amphitheater, Sen. ep. 56, 4. Notit. reg. IV. no. 9.

    lateinisch-deutsches > meta

  • 5 meta

    mēta, ae, f. (zu altind. mēthн-h, mēthī, Pfeiler, Pfosten), jede kegel- oder pyramidenförmige Figur, I) im allg.: collis in modum metae in acutum cacumen fastigatus, Liv.: petra in metae modum erecta, Curt.: umbra terrae est meta noctis, Cic.: poet., m. lactis, m. lactans, Käse, Mart. – II) insbes.: A) der Schober, Heuschober, fenum exstruere in metas, Colum.: metas (feni) accendere, Plin. – B) meta molendaria od. molendinaria, der unten wie ein stumpfer Kegel zulaufende untere Teil des oberen Mühlsteins, der das Getreide zermalmte, der Läufer, griech. ονος ἀλέτης (Ggstz. catillus, w. s.), Paul. dig. 33, 7, 18. § 5: metas molendinarias rotare, Amm. 17, 4, 15. – C) prägn., die Spitzsäule am oberen u. unteren Ende des röm. Zirkus, um die die Wettfahrenden siebenmal herumfahren mußten, sublatae metae (worunter zugleich auch die Mauer in dem mittleren Platze des Zirkus [spina] zu verstehen), Suet. Caes. 39, 3: dah. bildl., interiorem metam curru terere, nicht ausschweifen, geradezu gehen, Ov.: in flexu aetatis haesit ad metas, wurde er unglücklich, Cic. – Weil diese Spitzsäule der Ort des Umlenkens, zugleich aber auch das Ziel war, dah. übtr.: a) der Ort, wo man umlenkt, metas lustrare Pachyni, das Vorgebirge P. umfahren, Verg.: ad metam eandem solis etc., Liv. – b) das Ziel, Ende, die Grenze, mortis, Verg.: aevi,
    ————
    Verg.: ultima, Ov.: metamque tenebant, Verg.: properare ad metam, Ov.: vitae metam tangere, bestimmte Lebensjahre, Ov.: terrarum invisere metas, Sil.: ad quas metas naturae sit perveniendum usu, Varro LL. 8, 31: ad duas metas dirigere, auf zwei Ziele gleichs. hinlenken (= zweierlei im Auge haben), Varro r. r. 1, 4, 1 u. 1, 18, 1. – sol ex aequo metā distabat utrāque, es war Mittag, Ov.: nox mediam caeli metam contigerat, es war Mitternacht, Verg. – D) Meta sudans, ein der Meta im Zirkus ähnlicher Springbrunnen vor dem Amphitheater, Sen. ep. 56, 4. Notit. reg. IV. no. 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > meta

  • 6 mēta

        mēta ae, f    a cone, pyramid: collis in modum metae fastigatus, L.: petra in metae modum erecta, i. e. in the shape of a cone, Cu.—A conical column at the end of the circus, turning-post, goal: metaque fervidis Evitata rotis, H.: stringam metas interiore rotā, O.—A goal, winning-post, mark: optatam cursu contingere metam, H.: metam tenebant (in a boat-race), V.: metas lustrare Pachyni, to sail around the turning-point (promontory), V.—An end, period, extremity, boundary, limit: longarum haec meta viarum, V.: His metas rerum ponere, of dominion, V.: vitae, O.: umbra terrae, quae est meta noctis, the limit of night: sol ex aequo metā distabat utrāque, i. e. it was noon, O.—Fig.: fama adulescentis paulum haesit ad metas, failed at the critical point.
    * * *
    cone, pyramid; conical column, turning point at circus, goal; end, boundary

    Latin-English dictionary > mēta

  • 7 Pachynos

    Păchynum, i, n., and Păchynus ( - os), i (Păchynus, Avien. Perieg. 645; Prisc. Perieg. 482), m. and f., = Pachunos, the south-eastern promontory of Sicily, looking towards Greece, now Capo Passaro:

    ipsius promuntorium Pelorus vocatur vergens in Italiam, Pachynum in Graeciam, Lilybaeum in Africam,

    Plin. 3, 8, 14, § 87:

    classis Pachynum appulsa,

    Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87; Liv. 25, 27:

    metas lustrare Pachyni,

    Verg. A. 3, 429; 7, 289:

    obversa Pachynos ad austros,

    Ov. M. 13, 725; voc. Pachyne, id. ib. 5, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Pachynos

  • 8 Pachynum

    Păchynum, i, n., and Păchynus ( - os), i (Păchynus, Avien. Perieg. 645; Prisc. Perieg. 482), m. and f., = Pachunos, the south-eastern promontory of Sicily, looking towards Greece, now Capo Passaro:

    ipsius promuntorium Pelorus vocatur vergens in Italiam, Pachynum in Graeciam, Lilybaeum in Africam,

    Plin. 3, 8, 14, § 87:

    classis Pachynum appulsa,

    Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87; Liv. 25, 27:

    metas lustrare Pachyni,

    Verg. A. 3, 429; 7, 289:

    obversa Pachynos ad austros,

    Ov. M. 13, 725; voc. Pachyne, id. ib. 5, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Pachynum

  • 9 Pachynus

    Păchynum, i, n., and Păchynus ( - os), i (Păchynus, Avien. Perieg. 645; Prisc. Perieg. 482), m. and f., = Pachunos, the south-eastern promontory of Sicily, looking towards Greece, now Capo Passaro:

    ipsius promuntorium Pelorus vocatur vergens in Italiam, Pachynum in Graeciam, Lilybaeum in Africam,

    Plin. 3, 8, 14, § 87:

    classis Pachynum appulsa,

    Cic. Verr. 2, 5, 33, § 87; Liv. 25, 27:

    metas lustrare Pachyni,

    Verg. A. 3, 429; 7, 289:

    obversa Pachynos ad austros,

    Ov. M. 13, 725; voc. Pachyne, id. ib. 5, 351.

    Lewis & Short latin dictionary > Pachynus

См. также в других словарях:

  • PACHYNUS — sive et melius Pachynum, unum ex tribus Siciliae promontoriis, Peloponnesum spectans, abaeris crassitudine, ut vulgo creditur, nomen habens. Nam παχὺ, pingue et crassum sonat. Bochart. vero l. 1. Chanaan, c. 29. ab ebraeo bachon, seu Bacchum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TRINACRIA — Sicilia a triangulari figura sic dicta, quae et Triquetra. Hinc Trinacrius. Virg. l. 3. Aen. v. 429. Praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni. Item Trinacris, ut Hybla Trinacris apud Ovid. l. 5. Trist. El. 13. v. 22. Idem l. 4. Fastor. v. 419.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»